DOBRY PASTERZ PROWADZI MNIE PRZEZ ŻYCIE
Witam Was bardzo serdecznie!!!!
Na początku spróbujcie odpowiedzieć na pytania:
– Kto to jest pasterz?
– Czym zajmuje się pasterz?
Teraz posłuchajcie krótkiego opowiadania:
Dawno, dawno temu zdarzyła się ciekawa historia. Pewien pasterz, który codziennie wieczorem przeliczał swoje owieczki, zauważył, że jedna z nich gdzieś się zagubiła. Była to mała Kropeczka – bo pasterz każdą z nich nazywał po imieniu. Ona zawsze biegła na końcu, tak że nieraz pasterz, chcąc pośpieszyć całe stado, brał ją na ręce, aby się nie zmęczyła lub nie pokaleczyła. Chodził po całej zagrodzie, szukał jej i wołał. Kropeczka zaginęła. Pasterz pozamykał swoją owczarnię i wyruszył na poszukiwanie zagubionej. Była już noc, a w oddali słychać było wycie wilków. Pasterz z pośpiechu zapomniał nawet latarki. Szedł więc po ciemku i nasłuchując, myślał, że może ona gdzieś jest tu blisko. Kiedy schodził z urwiska, usłyszał ciche kwilenie. To jego owieczka! Choć było to bardzo niebezpieczne, pasterz pochylił się, aby spośród cierniowego krzaku wyciągnąć zagubioną i wystraszoną Kropeczkę. Przyniósł ją do domu, nakarmił, a potem długo jeszcze trzymał w ramionach, dopóki się nie uspokoiła.
– Co stało się z małą owieczką?
– Dlaczego owieczka się zagubiła?
– Co zrobił pasterz, gdy zauważył, że nie ma jednej owieczki?
– Co zrobił pasterz, gdy znalazł owieczkę?
– O czym świadczy uczynek pasterza?
Posłuchajcie teraz fragmentu Pisma Świętego:
Pan Jezus powiedział o sobie:
„Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce” (J 10,11).
Odpowiedzcie proszę teraz na pytania:
– Jak Pan Jezus nazwał siebie?
– Jakim pasterzem jest Pan Jezus?
– Kogo Pan Jezus nazywa swoimi owcami?
– Dlaczego Pan Jezus nazwał siebie Dobrym Pasterzem?
Pan Jezus porównał siebie do Dobrego Pasterza, a nas do owieczek. Pan Jezus nazwał siebie Dobrym Pasterzem, bo nas kocha i oddał za nas życie. Jako Dobry Pasterz prowadzi nas do swego Ojca, ucząc swoim słowem i dając nam przykład dobrego życia.
Każdy z nas powinien starać się o to, aby być blisko Pana Jezusa. Z Nim nigdy nie zabłądzimy w drodze do nieba.
Na koniec proponuję naukę piosenki: „Pan jest Pasterzem moim”.
Pan jest pasterzem moim,
niczego mi nie braknie.
Na niwach zielonych pasie mnie,
nad wody spokojne prowadzi mnie.
